تراشکاری

تراشکاری چیست؟ آشنایی با انواع عملیات تراشکاری

تراشکاری - بنر
زمان مطالعه: 5 دقیقه
  1. مقدمه‌ای بر تراشکاری

1.2. تعریف تراشکاری

تراشکاری [‌Turning] یک فرآیند ماشینکاری کاهشی [Substractive Machining] است که از یک ابزار تراش (معمولا یک ابزار غیر چرخشی)، برای دستیابی به اشکال مختلف بر روی قطعات پلاستیکی، فلزی، چوبی یا سنگی دوار استفاده می‌کند. معمولاً اصطلاح “تراشکاری” معمولا برای تولید سطوح خارجی اختصاص داده می‌شود، در حالی که همین عمل هنگامی‌که بر روی سطوح داخلی اعمال می‌شود، “بورینگ [Boring]” نامیده می‌شود. بنابراین عبارت “تراشکاری و بورینگ” خانواده بزرگتری از فرآیندهای ساخت و تولید که به نام ماشینکاری شناخته می‌شوند را تشکیل می‌دهند.

هنگام تراشکاری، قطعه کار (قطعه‌ای که در معرض عملیات تراشکاری قرار می‌گیرد را “قطعه کار” یا “جزء ماشینکاری” می‌نامند.) چرخانده می‌شود و یک ابزار برش در امتداد 1، 2 یا 3 محور حرکتی برای تولید قطر و عمق دقیق بر روی آن حرکت می‌کند.  تراشکاری را می‌توان به کمک دستگاه تراش منوال به شکل سنتی انجام داد، که اغلب نیاز به نظارت مستمر توسط اپراتور دارد. یا با استفاده از دستگاه تراش اتوماتیک که نیاز به حضور اوپراتور ندارد. امروزه رایج‌ترین روش تولید قطعات پیچیده صنعتی کنترل عددی کامپیوتری است که بیشتر با نام CNC شناخته می‌شود.

 

2.2. عملیات تراشکاری

عملیات‌های تراشکاری معمولاً بر روی یک ماشین تراش انجام می‌شود که قدیمی‌ترین ماشین ابزار محسوب می‌شود. این عملیات‌ها در دسته عملیات اصلی و فرعی تراشکاری تقسیم‌بندی می‌شوند. این نوع فرآیندها می‌توانند اشکال مختلفی از مواد مانند قطعات کارهای استوانه، مخروطی، شیاردار، رزوه‌دار و … را تولید کنند. به طور کلی در تراشکاری از ابزارهای برش تک نقطه‌ای ساده استفاده می‌شود. هر گروه از مواد قطعه کار دارای مجموعه‌ای بهینه از زوایای ابزار است که در طول سال‌ها توسعه یافت‌اند.

فرآیند کلی تراشکاری شامل چرخاندن قطعه کار است در حالی که ابزار برش به موازات محور چرخش حرکت می‌کند. چرخش را می‌توان بر روی سطح خارجی قطعه و همچنین سطح داخلی انجام داد. محورهای حرکت ابزار ممکن است به معنای واقعی کلمه یک خط مستقیم باشند، یا ممکن است در امتداد مجموعه‌ای از منحنی‌ها یا زوایا باشند، اما اساساً خطی هستند (به معنای غیر ریاضی).

 

  1. چهار عملیات اصلی تراشکاری

چهار عملیات تراشکاری خاص وجود دارد:

 

2.1. روتراشی و داخل تراشی – Turning

یکی از اساسی ترین فرآیندهای تراشکاری است که شامل تراش یک قطعه کار چرخشی توسط یک ابزار برش تک نقطه‌ای است که حرکت آن موازی با محور چرخش است. تراشکاری در هر دو سطح خارجی و داخلی قطعات قابل انجام است.

 

تراشکاری

 

  • مخروط تراشی – Tapered turning

تراشکاری مخروطی شکلی استوانه‌ای ایجاد می‌کند که به تدریج از یک سر به سر دیگر از قطر آن کاسته می‌شود.

 

تراشکاری

 

  • کُره تراشی – Spherical generation
  • با چرخش یک قطعه حول یک محور ثابت چرخش و حرکت دایره‌ای ابزار بر روی آن، یک سطح نهایی کروی ایجاد می‌شود.

 

منحنی تراشی - کانتورینگ

 

  • سخت تراشی – Hard turning

سخت تراشی نوعی عملیات تراشکاری است که بر روی موادی با سختی راکول بیشتر از 45 انجام می‌شود. معمولاً پس از عملیات حرارتی قطعه کار انجام می‌شود. این فرآیند برای جایگزینی یا محدود کردن عملیات فرزکاری سنتی در نظر گرفته شده است.

 

2.2. پیشانی تراشی – Facing

اغلب اولین و اغلب آخرین عملیاتی است که در تولید قطعات ماشینکاری انجام می‌شود. در این روش ابزار تراش در زوایای قائم با محور چرخش حرکت می‌کند در حالی که قطعه در حال چرخش است.

 

پیشانی تراشی - تراشکاری

 

2.3. برش Parting

برای ایجاد شیارهای عمیق استفاده می‌شود که یک جزء کامل یا نیمه کامل را از قسمت اصلی خود حذف می‌کند.

 

2.4. شیار زنی – Grooving

همانند عملیات برش است، با این تفاوت که شیارها به جای جدا کردن یک جزء کامل، قسمتی از قطعه کار، به عمق خاصی بریده می‌شوند. شیار زنی را می‌توان بر روی سطوح داخلی و خارجی و همچنین روی سطح پیشانی قطعه انجام داد.

 

شیار زنی

 

  1. عملیات غیر اختصاصی تراشکاری

 

3.1. بورینگ – Boring

بزرگ کردن یا پرداخت کردن یک سوراخ موجود که قبلا توسط عملیات سوراخکاری، قالب‌گیری و غیره ایجاد شده‌است بورینگ نام دارد.

 

بورینگ - تراشکاری

 

3.2. سوراخکاریDrilling

حذف مواد از داخل قطعه کار با استفاده از یک ابزار برشی به نام مته سوراخکاری نام دارد. در این فرآیند از مته‌های استاندارد ته گرد یا ته کونیک (مورس) استفاده می‌شود.

 

سوراخکاری - تراشکاری

 

3.3. آج زنیKnurling

برش یک الگوی دندانه دار بر روی سطح یک قطعه برای استفاده به عنوان یک دستگیره دستی یا برای زیبایی با استفاده از یک ابزار به نام قرقره آج عملیات آج زنی نام دارد.

 

آج زنی

 

3.4. برقوکاریReaming

عملیات پرداخت کاری که مقدار کمی از سطح سوراخی که قبلاً حفر شده‌است را با استفاده از ابزار برشی به نام برقو یا ریمر جدا می‌کند، برقوکاری نام دارد. این فرآیند برای ایجاد سوراخ‌های داخلی با قطرهای بسیار دقیق انجام می‌شود. به عنوان مثال، یک سوراخ 6 میلی‌متری با سوراخ کردن با مته 5.98 میلی‌متری ایجاد می‌شود و سپس به ابعاد دقیق تبدیل می‌شود.

 

برقوکاری - تراشکاری

 

3.5. رزوه تراشیThreading

هر دو رزوه پیچ استاندارد و غیر استاندارد را می‌توان با استفاده از یک ابزار برش مناسب ایجاد کرد. رزوه 60 یا 55 درجه چه به صورت خارجی ( معمولا قلاویزکاری) و چه در داخل سوراخ ( معمولا حدیده کاری) در قطعه کار ایجاد می‌شود.

 

رزوه تراشی - تراشکاری

 

قلاویزکاری - تراشکاری

بازگشت به لیست

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید